張惠妹 掉了作詞：吳青峰作曲：吳青峰編曲：Martin Tang製作：

張惠妹

掉了

作詞：吳青峰
作曲：吳青峰
編曲：Martin Tang
製作：張惠妹/阿弟仔

心疼的玫瑰 半夜還開著 找不到匆匆掉落的花蕊
回到現場卻已來不及 等待任何回音都不可得
微弱的風箏 冬天裡飄著 回不去手中纏線的那個
沒有藍天 又何必去飛 怎麼適合

黑色笑靨掉了 雪白眼淚掉了 該出現的所有表情瞬間掉了
瞳孔沒有顏色 結了冰的長河 回憶是最可怕的敵人


故事情節掉了 主角對白掉了 該屬於劇中的對角戲也掉了
胸口沒有快樂 斷了翅的白鴿 不枯萎的藉口全掉了

曾經唱過的歌 分享過的笑聲 在心中不斷拉扯
想念不能承認 偷偷擦去淚痕 冬天過了還是會很冷

結果 (泰文) 1:

ช้างฮุ่ยเหม่ หายไปเนื้อเพลง: Wuผู้ประพันธ์: Wuอาคารสยาม: มาร์ตินถังโดย: ฮุยช้างเชอร์รี่-เหมย/ที่ดิไซหยานลีความรักของดอกกุหลาบอยู่หยดรีบไม่พบอยู่ตรงกลางของดอกไม้กลับไปฉาก แต่มันก็สายเกินไปเพื่อรอการตอบกลับไม่ได้ฤดูหนาวอ่อนแอว่าวบินมือไม่พันบรรทัดของการไม่ทำไมบลู สกาชุดบินสีดำยิ้มน้ำตาสีขาวปิดปิดเหตุการณ์ทั้งหมดของนิพจน์ช่วงเวลาห่างกันนักเรียนกับแม่น้ำเป็นน้ำแข็งไม่มีสีความทรงจำคือ ศัตรูที่น่ากลัวที่สุดเล่นเรื่องราวปิดรอโต้เป็นของเล่นแนวทแยงออกหน้าอกน้อยนิดไม่มีความสุขกับนกพิราบปีกหักไม่เหี่ยวแห้งไปใช้ร้องเพลงเพื่อแบ่งปันเสียงหัวเราะในใจดึงอย่างต่อเนื่องนางสาวไม่สามารถรู้จัก โดยแอบเช็ดน้ำตาผ่าน หรือจะเย็นมากในฤดูหนาว

結果 (泰文) 2:

เหมย

ออก

เนื้อเพลง: วูรู้สึกอย่างแรงกล้า
แต่งเพลง: วูรู้สึกอย่างแรงกล้า
arranger: มาร์ตินถัง
ผลิต: เหม่ย / Di Zi

ดอกกุหลาบมีความสุขยังคงเปิดในเวลาเที่ยงคืนไม่สามารถหาในดอกไม้รีบร้อนฤดูใบไม้ร่วง
กลับไปยังที่เกิดเหตุแล้วไม่สามารถรอการตอบสนองใด ๆ จะไม่เกินไป
อ่อนแอ ว่าวที่ลอยอยู่ในช่วงฤดูหนาวที่ไม่สามารถกลับมาอยู่ในมือที่พันรอบสายที่ไป
ไม่มีสีฟ้าทำไมคุณบินสำหรับวิธีการที่

รอยยิ้มสีดำสีขาวออกจากใบหน้าของน้ำตาลดลงทั้งหมดจะปรากฏทันทีลดลง
นักเรียนไม่มีสีแม่น้ำน้ำแข็งเป็นความทรงจำที่เลวร้ายที่สุด ศัตรูของ


เค้าออกจากการเจรจานำไปสู่ส่วนเส้นทแยงมุมของละครเรื่องนี้ออกมาจากโอเปร่า
หน้าอกไม่มีความสุขเสียปีกนกพิราบไม่เหี่ยวข้ออ้างทั้งหมดออก

เพลงได้ร้องได้ร่วมกันอย่างต่อเนื่องเสียงหัวเราะในใจ ดึง
พลาดไม่ยอมรับแอบเช็ดน้ำตาในช่วงฤดูหนาวจะหนาวเย็นมากหรือ

結果 (泰文) 3:

จางฮุ่ยเหม่ยออกเนื้อเพลง : 吴青峰ผู้แต่ง : 吴青峰เรียบเรียง : มาร์ตินทังผลิตโดย : จางฮุ่ยเหม่ย / 阿弟仔ชอบกุหลาบเที่ยงคืนยังเปิดอยู่รีบวางดอกไม่พบกลับไปยังที่เกิดเหตุได้ตอบกลับใดๆที่จะรออาจจะไม่ต้องว่าวลอยลมในฤดูหนาวมือกลับไม่ไปด้าย .ทำไมไม่บินไปในท้องฟ้าได้อย่างเหมาะสมสีดำและสีขาวยิ้มเสียน้ำตาทั้งหมดที่ปรากฏในช่วงเวลานี้สีหน้าออกม่านตาสีไม่มีน้ำแข็งแห่งความทรงจำคือศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของเนื้อเรื่องออกนำบทสนทนาไปเป็นของเล่นก็ออกในแนวทแยงมุมหน้าอกไม่ความสุขไม่เหี่ยวและปีกที่หักของนกพิราบข้ออ้างทั้งหมดล้มลงซึ่งมีเพลงที่แบ่งปันเสียงหัวเราะในใจอย่างต่อเนื่องดึงคุณไม่สามารถยอมรับว่าแอบเช็ดคราบน้ำตาที่ฤดูหนาวจะหนาวมาก